Brownie i płaszcze

Hej.

Wiem, że teraz na mój blog wchodzicie rzadko, jednak to chyba większy powód do tego, by bloga uważać za coś bardziej osobistego. Notki nie napisałam od dawna, jeśli chodzicie do szkoły to pewnie wiecie, że jednak czas jest ograniczony, chęci też nie zawsze są...

Ja sama dzień dzisiejszy przeżyłam dość dobrze. Jednym z głównych powodów było to, że miałam badanie i przyszłam do szkoły na 4 lekcję. Fajnie, nie?

Zrobiłam ciasto i już czuję, jak z kuchni wydobywa się ten piękny, słodkawy zapach. Tym razem, niestety, przepis zmieniłam- co okazuję się było lepszym pomysłem dla mojej siostry, której, nawiasem mówiąc ciasto bardzo posmakowało- i nie bardzo ten czekoladowy smaczek mi pasuje. Oczywiście tym ciastem jest brownie! Czyli chyba mój popisowy numer :)

Korzystałam z paru przepisów, jednak w Internecie jest tego całe mnóstwo!

Dodatkowo, szukam jakiegoś cieplutkiego i w miarę ładnego płaszczyka na zimę. Propozycje?

Czas, goni nas

Nie powinnam tak myśleć, co dopiero pisać. Jak to z 'niemiecka' by brzmiało: Ich soll nicht solcherart denken. Brawo. To powstało ze szczypty niemieckiego w szkole i ziarenka słownika internetowego.

Ale o czym to ja nie powinnam myśleć?

Kiedyś (to znaczy jeszcze niedawno), o ludziach, którzy przy wypowiadaniu słów: "Jak ten czas szybko leci" wzdychali i po oczach ich było widać, że są tą wizję trochę niezadowoleni, ale i tak dawali radę, myślałam: głupcy. Ale teraz, nie wiem jakoś po paru miesiącach, wracając do szkoły po czasie beztroskiego lenistwa, zauważyłam- zresztą niejedyna- że czas rzeczywiście leci. Nie chcę używać tego sformułowania, tym bardziej, że jeszcze jakiś czas temu nim gardziłam. Powiedzmy tak: czas rzeczywiście trochę dla mnie jest w tym roku krótszy. Ale to dziwnie brzmi. I właściwie, to każdy wie, że to sztuczność. OK, przyznaję się.... Nie miałam racji (jesteście świadkami wyznania prosto z najnowszej telenoweli).

A tak z innej beczki- wróciłam do domu około 1,5 h temu, ale nie zaczęłam się praktycznie uczyć.... Ale nie o moim lenistwie. Może kiedyś poświęcę na to notkę, ale teraz życzę Wam udanej nocy i następnego szczęśliwego dnia! Pamiętajcie: WEEKEND się zaczyna!

Hello my friend

Wpadam tu tylko na chwilkę.

Ja cię kręcę, jakiego dzisiaj dostałam wstrząsu (aczkolwiek lekkiego), na autoprzypomnienie, że w ten dzień, 06.10.14 piszę sprawdzian z fizyki...
Zapomniałam o nim, bardziej skupiałam się nad tym z matematyki, z którego -precyzując- też szczególnie (żeby nie powiedzieć w ogóle) się nie przygotowywałam. Jednak czterodniowa nieobecność może sporo zdziałać, tym bardziej, że podczas tej nieobecności nazbiera się trochę nienapisanych sprawdzianów...

Jest godzina siedemnasta, trochę nawet po, i właściwie nie było by to nic dziwnego, gdybym zaczęła się o tej godzinie uczyć. Przyjmijmy. Ale ja w związku z TĄ MOJĄ NIEOBECNOŚCIĄ zostałam uziemiona w szkole do szesnastej, co oznaczało, że praktycznie po przyjechaniu do domu wpół do piątej i zjedzeniu ulubionego 'bigosiku' od razu 'zasiadłam' do lekcji (czytaj do komputera). A więc teraz zrobię najlepszą pod Słońcem prasówkę na WOS, a Was żegnam z jedną z moich ulubionych wykonawczyń ;)

I jeszcze może coś inspirującego (ja- mistrzyni INSPIROWANIA, zapamitajcie :)

Szybka notka

Taka szybka notka, taka sobie notka, prezentująca właściwie niewiele. Ale warto przeczytać ;)

Każdy wie, ile trudu czasem wymaga szkoła. Ile poświęceń, niespełnionych pragnień, niepowodzeń, rozczarowań. Kiedy nie masz czasu się uczyć- najgorsze. Cieszyć się, że ma się czas na naukę- bezcenne. Opowiadałam to dzisiaj pewnej koleżance. Ale to nie o to teraz chodzi. Nie będę Wam pisać, że uczyć się trzeba, a jeżeli ambicje biorą górę, trzeba im się poddać, ale z umiarem. Bo robić wszystko najlepiej jak się umie, wymaga nie lada wysiłku, odwagi i rozplanowania. Ja niestety nie należę do osób, które mają wszystko uporządkowane, nie mniej ambicje i pragnienia wagi 'szkolnej' też mnie dopadają. Jednakże gdy nie mamy czasu na cokolwiek... No właśnie. Pewnie wiecie, ale Wam przypomnę- czasu jest OGROM, to my NIE UMIEMY go wykorzystywać. Tak, pisze to osoba, która nie jest przykładem życia uporządkowanego, która często nie wykorzystuje danego czasu dobrze, jednak to piszę. Może się wymądrzam... Ale jestem człowiekiem i wszystkie wady mogą być u mnie dostrzegalne.

To chyba tyle.

Nie jest Was zbyt dużo.

Od nadmiaru, człowiek się niszczy.

Powodzenia w życiu, Wasza Rachel. Dobranoc.

Kaczuszka na dziś :)