mikro- atualizacja

Zdarzyło się tak dużo.
Przypadkowe przewertowanie dwóch pamiętników-zeszytów z pierwszej i drugiej klasy mi to uświadomiło... nawet nie chciałam czytać dalej, bo melancholia zaczęła się ujawniać..
Nie wiem, czego oczekuję. Że ktoś mi wynagrodzi wszystkie smutne i złe chwile? Przecież nie...
Idę jutro do psychiatry, jak do lekarza- żeby powiedzieć i usłyszeć odpowiedź. Kocham życie i nie chcę, żeby to się zmieniło.
Ostatnie moje stany, nierealności, odpływanie, zmęczenie, smutek, strach... to nie są już rzeczy, które mogą pozostawić samym sobie. Bóg jest Bogiem wszechmocnym, ale czuję, że sam mnie tam kieruje. Właśnie- bo On mną kieruje :) (i wspiera zamysły mojego serca :) )

Bedzie dobrze. Tak być będzie :)

Będzie dobrze, chociaz dobrze nie jest, będzie dobrze.

Daj, proszę.

Mam zakodowane w głowie, że jest dobrze.
I jest prawdopodobnie.
Ale jestem zmęczona, zestresowana, smutna, ocięzała, niechętna by podjąć wyzwania życia.
Myślę codziennie o chorobach, ach chciałabym się uwolnić i inaczej niż przez zapominanie! Boże, rozświetl mą drogę! Nie daj mi pozostać samą. Daj, daj Boże, proszę

Swojkosc

Chciałabym opisać to, co się działo, to kim byłam kim sie stałam kim zostałam

Każdy dzień jest trochę inny

Budzę się z myślą o chorobie

Którą utrzymuję myśleniem

Depersonalizacja

Depresja 

Słowa niszczące, jeżeli dać im pierwszeństwo przed pogodą ducha

Rzeczywsitość uległa zakrzywieniu

Ja mam ją wyprostować

I mam Kogoś, kto potrafi to zrobić z odrobiną mojej pomocy. Dzięki:)