A na dobranoc
skosztuj oddechu dnia
Nie zapomnij o mnie
O cebuli i żeby kupić chleb na rano
Zapominasz zbyt prędko
Z pędem westchnień
zeschłych kałuż
Komu cię dam, komu ofiaruję skały, w kogo wrzucę mą egzaltację,
jak nie w ciebie.
Do wyższych rzeczy zostałam stworzona i dla nich winnam żyć
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz